Beleidsplan Jeugdhulp
Praktisch alle ouders willen graag dat hun kinderen opgroeien tot gelukkige mensen met een netwerk om zich heen, een huis en werk wat ze met plezier doen. De jeugdtijd moet goed zijn, want de basis wordt dan gelegd om tot een gelukkig mens op te groeien. Helaas is dat niet in alle situaties mogelijk. Indien dat niet mogelijk is, is het belangrijk dat een kind of jongere zoveel mogelijk in hun eigen omgeving kan opgroeien en er in ieder geval een liefdevolle begeleider en een stuk continuïteit aanwezig is, waar het kind of de jongere op kan bouwen.
Ik vind het dan ook een goede zaak dat dat het streven is wat er beschreven is in het Beleidsplan Jeugdhulp en dat onder andere het Sociale Wijkteam gaat kijken, wat er het liefst in de eigen omgeving van het kind of de jongere aan hulp geboden kan worden. Het liefst met mensen uit de eigen omgeving van het kind. Daarnaast ben ik blij met het overgangsjaar en de zachte landing.
De wijze waarop het Beleidsplan Jeugdhulp tot stand is gekomen, is een voorbeeld van hoe je organisaties, klankbordgroep Jeugdzorg en de Participatieraad kan betrekken. Ook een compliment voor de kinderen, jongeren, ouders en pleegouders van het TRIAS, die veel hiervoor gedaan hebben. Ik stel dit erg op prijs.
In de praktijk gaat het meer op welke wijze de inhoud straks wordt vormgegeven. Hoe functioneert het Sociale Wijkteam, maar juist ook de medewerkers van Bureau jeugdzorg en de medewerkers van andere organisaties die bij de Jeugdhulp betrokken worden. Zijn zij werkelijk in staat om op een andere wijze met de positie van kinderen, jongeren en ouders/pleegouders om te gaan? Dat er straks daadwerkelijk maatwerk is, want nu bleek ook afgelopen dinsdag, dat dit er niet altijd is. Verder is het van belang dat er ook naar de ouders en pleegouders geluisterd wordt. Dat daarin geïnvesteerd wordt. Pleegouders die veel geven, maar soms nu moeten vechten om gehoord te worden door Pleegzorg, en dat er wat gedaan wordt met wat zij aangeven.
In de informatieronde heb ik aangegeven dat we moeite hebben met de leeftijd van 16 jaar, waarop de jongere in feite zelfstandig is en de ouders ook niet meer op de hoogte gesteld worden dat hun kind naar de Pleeghulp is gegaan. Ik hoop dat indien het enigszins kan de jongere wordt bewogen om toch de ouders in te lichten. Ook kwam afgelopen dinsdag in de gesprekken met de verschillende partijen naar voren, hoe belangrijk het is, dat er band is tussen de kinderen en ouders. Dat als deze nu beschadigd wordt dit invloed heeft op het hele leven van de kinderen maar ook ouders. Bij de kinderen en jongeren, maar ook bij ouders heb ik verhalen gehoord waarbij ze niet snapten waarom er uithuisplaatsingen waren. Ik hoop dat in de toekomst in ieder geval alle partijen weten waarom dit soort maatregelen genomen worden en dat er gewerkt wordt aan een goede relatie tussen ouders en kinderen indien mogelijk. Daarnaast heb ik extra aandacht gevraagd voor de overgang van 16 naar 18 jaar. Zorg dat er met alle partijen op tijd er een goed plan ligt, zodat de jongere een goede kans heeft om een volwassene te worden, die woont, werkt en een netwerk heeft.
