Als moeder en als raadslid vertrouwen in toekomst beschermd wonen

De regionale veranderagenda maatschappelijke opvang en beschermd wonen 2016- 2019 is een doorwrocht document geworden, waarbij de participatieraden van Regio IJssel- Vecht en Noord – Veluwe een grote bijdrage aan geleverd hebben. Bij deze wil de PvdA deze participatieraden bedanken voor hun betrokkenheid en inzet naar de mensen, die vallen onder het beschermd wonen en de maatschappelijke opvang.

Het resultaat van deze Veranderagenda met daarbij de behorende brieven van de participatieraden bekijk ik vanuit twee brillen. Mijn ene bril is raadslid van de PvdA met het sociaal domein in mijn portefeuille en mijn tweede bril is als moeder waarvan haar kind beschermd woont.

Met de tweede bril ga ik beginnen. Zelf ken ik de angst ook dat mijn kind zo uit het beschermd wonen gezet kan worden, dat er geen WAJONG uitkering meer is, en dat hij op zichzelf is aangewezen, waardoor als er wat gebeurt er geen hulp is, en dat hij nooit meer in het beschermd wonen terecht komt. Dit zal niet alleen grote gevolgen hebben voor hem maar ook voor zijn omgeving.

Mijn eerste bril als raadslid herkent goed de problematiek die uit de Veranderagenda blijkt. Er zijn veel mensen die beschermd wonen of in de maatschappelijke opvang wonen, die gehospitaliseerd zijn. Zij worden niet uitgedaagd om wat met hun leven te doen. De instellingen krijgen geen financiële prikkels om mensen uit het beschermd wonen te laten stromen of uit de maatschappelijke opvang.

Goede nota met menselijke maat
Tot zoverre mijn brillen. Nu wil ik inhoudelijk ingaan met beide brillen op naar de Regionale Veranderagenda. De PvdA vindt dit een goede nota met menselijke maat. Daarbij schenkt deze nota een stuk duidelijkheid hoelang iemand beschermd kan wonen of in de maatschappelijke opvang kan verblijven. Het is wel afhankelijk van hoe het met deze persoon gaat. Deze nota sluit niet uit dat het ook kan zijn dat iemand levenslang beschermd woont. Er wordt in ieder geval naar een doel gewerkt met maatschappelijk herstel of zo lang mogelijk zelfstandig wonen, of zo snel mogelijk zelfstandig met samenwerking in de keten. Het zou in ieder geval goed zijn dat de WLZ opengesteld gaat worden per 1 januari 2018 voor mensen met psychische problemen die levenslang afhankelijk zijn van beschermd wonen.

Een paar opmerkingen wil ik hierbij maken.

• Van 2 voor 12 …. Naar vroegtijdig betrokken.
  Het mooiste is dat er zo vroeg hulp is dat er preventief gewerkt kan worden en dat de eerste signalen worden opgevangen, wanneer het minder goed gaat. Het is van belang dat de sociale wijkteams hier een grote rol inspelen. Mantelzorgers moeten hier naar toe kunnen om hun signalen af te geven en met deze signalen zal serieus mee omgegaan moeten worden. Huisartsen kunnen hier ook een rol inspelen.

• Van bestaand aanbod … naar passende ondersteuning naar behoefte en van onderbroken zorg en ondersteuning .. naar doorgaande zorg en ondersteuning
  Hierbij constateert de wethouder, dat er een schakel mist tussen het beschermd wonen en nog wel intensieve ambulante begeleiding. Het lijkt de PvdA goed dat deze schakel er is, maar wethouder, is het sowieso niet beter als de hele zorg flexibel wordt gegeven door dezelfde begeleider, onafhankelijk, waar de geldstroom vandaan komt. Verschil in begeleider kan een achteruitgang betekenen. Wel van belang is dat de begeleiders op alle gebieden goed geschoold zijn. Extra aandacht hierbij wil de PvdA vragen voor de jongeren die van 18- naar 18 plus gaan. Hier kan het een en ander nog mis gaan.
• -van dagbesteding – naar betekenisvolle werkzaamheden.
  Daarbij wordt duidelijk aangegeven dat het van belang is dat iedereen passende dag invulling heeft. Het liefst buiten de instelling. Het is wel van belang dat dit vrijwilligerswerk goed begeleid wordt, of door de instelling of door de plek waar het vrijwilligerswerk verricht wordt. Dit gebeurt lang niet altijd en daarom wil ik hier de aandacht op vestigen.Extra aandacht voor scholing
  Dan wat betreft de scholing. Zeker als het gaat om jongeren met een psychiatrische beperking is het erg moeilijk om met het reguliere onderwijs mee te draaien. Zeker nu steeds meer ook bij de MBO scholen de aandacht ligt om de cijfers van het Voortijdig School Verlaten terug te dringen. Dit kan ten koste gaan van deze doelgroep, die niet meer aangenomen wordt omdat de kans op uitval groot is. Hierbij een extra oproep naar het onderwijs toe om hier wat mee te doen. Verder is het voor deze jongeren moeilijk om naast hun therapieën een opleiding te gaan doen. Daarom is het van belang dat er flexibele trajecten voor deze doelgroep komen, zodat zij ook later als het beter gaat een kans op de arbeidsmarkt krijgen.
• Dan als laatste veranderrichting: het omgaan met perverse financiële prikkels.. naar heldere afspraken en beloning maatschappelijke resultaten. Hier kan de PvdA helemaal achter staan. In feite behoort de aanbieder die zorgt voor het best haalbare maatschappelijke herstel bij de mensen het meest te verdienen. Maak dit zoveel mogelijk objectief. De zelfredzaamheidsmatrix kan hier een outcome criteria voor vormen. Er moet dan wel een zelfredzaamheidsmatrix tegenover staan, die op de juiste wijze is afgenomen met objectieve maatstaven en die realistisch was bij het begin van de begeleiding en bij het eind.

Als er op deze wijze gewerkt gaat worden, heb ik als moeder ook vertrouwen in de toekomst van het beschermd wonen en de maatschappelijke opvang.