Beleidsplan en verordening WMO

De tijd dringt tot 1 januari 2015. Het lijkt dat dit de dag is dat alles anders wordt in Nederland. Toch staat niet iedere Zwollenaar hierbij stil. Voor de Zwollenaar die gezond is en zichzelf kan redden, verandert er niets. Echter, zij kunnen ook te maken krijgen met de veranderingen die op het Sociaal Domein plaatsvinden.

In Zwolle zijn we op de toekomst voorbereid. Er ligt voor ons een helder beleidsplan en regelement. Ook zijn de Outcome indicatoren bepaald, waarop de raad het college kan controleren. Het gaat erom of de gewenste maatschappelijke effecten behaald worden oftewel of de inwoners en mantelzorgers op de juiste wijze ondersteuning wordt geboden. Deze Outcome indicatoren zijn ambitieus geformuleerd.

Aan de hand van de indeling van dit beleidsplan: de samenleving versterken, het ondersteunen van inwoners en het bieden van opvang heb ik een aantal opmerkingen over de inhoud van het plan.

De samenleving versterken

Dat is de basis om te vertrekken. Ik wil extra aandacht voor een paar punten hierbij. Het huisvesten van inwoners vanuit bijzondere doelgroepen gaat bijvoorbeeld soms moeilijk. Daarnaast laat de toegankelijkheid van het openbaar vervoer nog te wensen over. De stadsbussen zijn nog niet zo ingericht zijn dat er makkelijk rolstoelen of scootmobielen in kunnen. Dat is jammer, want het reizen met een OV is goedkoper en geeft meer mogelijkheden tot zelfstandigheid en participatie voor de inwoner.

De keuzes die het college gemaakt heeft op het gebied mantelzorg, vindt ik goed. Het is goed dat er een Mantelzorgadviesraad is en een Steunpunt Mantelzorg ter ondersteuning van de mantelzorger. Echter de eerste ondersteuning die de mantelzorger vaak nodig heeft, is van de professionele hulpverlener. Deze kan aangeven of de mantelzorger het goed doet en hij ziet het eerst wanneer er overbelasting van de mantelzorger dreigt. Ik vraag daarom ervoor te zorgen dat er tijd en aandacht is voor de hulpverlener om zijn werk te doen. De continuïteit van zorg moet wel in de gaten houdt. Want bij ziekte van de vrijwilliger of mantelzorger kan het kaartenhuis zonder dat iemand dat doorheeft in elkaar storten.

Ondersteuning bieden

Op vele manieren wordt er ondersteuning geboden aan de inwoners om zelfstandig te blijven wonen. Het telefonisch of elektronisch anoniem een luisterend oor en advies bieden, maar ook dat de inwoner zelf naar het sociaal wijkteam kan gaan, vind ik belangrijk. Indien nodig moet er wel gelijk hulp gegeven worden. Of dan degene die de informatie geeft altijd anoniem moet blijven is dan de vraag. Ook moet het sociale wijkteam of een professioneel hulpverlener 24 uur beschikbaar zijn.

De rol van het sociale wijkteam wordt duidelijk omschreven in het beleidsplan en ook de verhouding tot de schil erom heen. Ik vind het belangrijk dat het sociale wijkteam de spin in het web is en dat deze de zorg coördineert. Evenals dat de inwoner zorg en ondersteuning op maat krijgt, ook de kleine doelgroepen. De mogelijkheid van een persoonsgebonden budget blijft gehandhaafd.

Opvang en bescherming bieden

Het is van belang dat de aanbieders goed met de inwoners, die ongerust zijn over de veranderingen, communiceert en zeker ook met de mantelzorgers. Een deel van deze mantelzorgers is wettelijk mentor geworden. Deze mentoren moeten ingelicht worden en zij moeten ook bij alles betrokken worden en hun handtekening op zorgplannen etc. zetten.

De overgang van 18- naar 18 plus zal vloeiend gaan verlopen. Ik heb hiervoor, net als bij het beleidsplan van de jeugdhulp, extra aandacht voor gevraagd bij de wethouder. Zeker bij deze doelgroep is het van belang dat er tijdig informatie verkregen wordt over mentorschap en bewindvoering om problemen in de toekomst te vermijden.

Via de zogenaamde Centrale Toegangen gepositioneerd bij de GGDen zal toegang mogelijk zijn tot de maatschappelijke opvang en beschermd wonen. Hierbij heb ik gevraag hoe het vervolgens verder gaat. Hier staat nog niets over in het beleidsplan.

De samenwerkingsrelatie van de zorgaanbieders en de wooncoöperaties WWZO038 is van belang. Ik ben hier blij mee en wens dat er een vloeiende overgang komt van beschermd wonen naar zelfstandig wonen. Als iemand voor zelfstandig wonen in aanmerking komt, moet er ook een betaalbare woning zijn. Want niets is meer frustrerend en demotiverend voor deze inwoner dat hij keihard gewerkt heeft om dit doel te bereiken en dat hij dan nog een jaar wacht op een woning.

Ik heb vertrouwen in de toekomst op het gebied van het Sociaal Domein. Laten we de kansen pakken en de bedreigingen omkeren in signalen op welke wijze we het kunnen verbeteren.