Op 21 februari was het debat over de prestatieafspraken voor woningcorporaties.
Hieronder staat mijn bijdrage
Aan welke thema’s geeft de PvdA prioriteit binnen de drie hoofdthema’s van betaalbaarheid, beschikbaarheid en kwaliteit? Het zijn er vele en de verleiding is om overal iets over te zeggen. Tegelijkertijd is de inzet van het college op veel punten helder en daarom wil ik vooral stil staan bij wat voor ons absoluut de belangrijkste is om goede afspraken over te maken: de beschikbaarheid van (sociale huur)woningen.
Zonder voldoende sociale huur geen medewerking aan projecten
In de afspraken willen wij dus graag terug zien wat de gemeente en coöperatie voor elkaar kunnen doen om die 20% sociale huur te halen. Die wordt nu vaak niet gehaald. Je kunt ook zeggen: streven is 30% sociale huurin elk project waardoor je niet snel door de ondergrens van 20% zakt.
Overigens blijven wij ons zorgen maken over die 20%: hiermee kom je op enig moment onder de 30%. Dan kun je zeggen: dat duurt nog een aantal jaren. Maar je zegt er ook mee: het wettelijk vastgelegde minimum van 30% is onze ambitie en geen woning meer, ondanks degigantische wachtlijsten waarbij grotere groepen dan 30% zijn aangewezen op een sociale huurwoning.
En als we dan toch per ongeluk iets meer sociale huurwoningen zou bouwen, stel je voor, dan biedt dat ook de mogelijkheid om meer toe te gaan wijzen aan de lage middeninkomens die helemaal geen alternatief hebben voor een sociale huurwoning.
Niet verkopen waar je een tekort aan hebt
Ten tweede moet je natuurlijk niet verkopen waar je een tekort aan hebt. Waar sloop in verband met een kwaliteitsverbetering vaak nog logisch is ontbreekt die logica te vaak bij verkoop. Uitzonderingen daargelaten is die logica er helemaal niet meer gezien de ontwikkelingen rondom de verhuurdersheffing.
Een andere reden voor verkoop is dat dit gebeurt om meer differentiatie te krijgen in wijken met veel huur. Dat is kul. Ik ken genoeg woningen die verkocht zijn in wijken waar geen overschot aan huur is. Bovendien, hoe kun je een overschot hebben aan sociale huur. Alsof het iets verkeerds is. Hoe halen we het überhaupt in ons hoofd om het te hebben over een overschot als er wachtlijsten zijn van 8 jaar.
Wonen in de binnenstad niet alleen voor rijken
Wij willen in de prestatieafspraken dus graag definiëring van die enkele gevallen waarin het nog wel acceptabel is. Er is hiervoor nu teveel vrijheid. En daarbij willen wij ook oog voor de verschillende delen van onze stad. Zo is het niet acceptabel dat er woningen in bv. de binnenstad worden verkocht waardoor de binnenstad enkel en alleen bereikbaar is voor rijken.
