In Memoriam: Theo Peeters (1948-2021)

Oud-gemeenteraadslid Theo Peeters is afgelopen zondag 19 december 2021 na een zeer kort ziekbed en in aanwezigheid van zijn vrouw Rita en hun zoon Patrick en schoondochter Jinsun overleden. Theo mocht slechts 73 jaar oud worden.

Leden zullen Theo kenschetsen als een vitaal, sportief persoon.  Eventjes rondje trekken op de racefiets, niet bang voor de halve marathon. Zij zullen spreken over zijn voorkeur voor bijzondere schoenen, zijn veelal gekleurde brillen. Zij zullen spreken over het grote huis aan de Koestraat, waar na raadsvergaderingen nog uren werd nageboomd aan de keukentafel. Zij zullen hem roemen als een gedreven politicus. Sterk op de inhoud. Politiek-bestuurlijke zaken en grond- en vastgoedbeleid waren echt zijn ding. Kundig in het politieke spel.  Draagvlak. Beetje stoken. Een kwinkslag. Serieus, betrokken, alles voor de goede zaak en na afloop tijd voor gezelligheid.

Nijmegen, studies
Theo werd geboren in 1948 te Nijmegen. Hij was de oudste van een gezin met 8 kinderen. In dit katholieke harmonieuze gezin beleefde hij een plezierige jeugd. Tot aan 1980 bleef hij wonen in Nijmegen. Zijn moeder Lenie Peeters-van Heesch (97) woont er nog steeds. Na de Mulo ging hij direct aan het werk. Het VWO en een universitaire studie rechten volbracht hij met succes naast een fulltime baan en een startend gezin met zijn lieve vrouw Rita.

Werkcarrière
Theo’s loopbaan kenmerkt zich door banen in het openbaar bestuur. Na de Mulo keek hij nog eventjes binnen bij een garage, maar dit was van korte duur. Zijn eerste publieke baan was bij de Gemeente Nijmegen, afdeling Onderwijs. In 1980 trokken Theo en Rita naar Zwolle waar Theo een jaar eerder een betrekking had aanvaard bij Provincie Overijssel. In ruim 20 jaar kende hij verschillende functies: beleidsadviseur sport, beleidsadviseur cultuur, hoofd P&O, beleidsadviseur reorganisatie – drie reorganisaties maakte hij aan den lijve mee – en hij legde de basis voor het lobbywerk van provincie Overijssel in het Haagse. Voor dit laatste was hij ruim een half jaar in Den Haag.

Na de derde reorganisatie en de provinciale lobby in Den Haag verruilde hij de provincie voor een functie als gemeentesecretaris bij de gemeente IJsselmuiden. Hier gaf hij onder meer vorm aan de fusie tussen Kampen en IJsselmuiden (1998-2001, toen nog zelfstandige gemeentes). Hij beëindigde zijn loopbaan als gemeentesecretaris bij de gemeente Epe (2001-2012).

Politieke loopbaan
In 1974 werd hij lid van de PvdA. Hij werd ook al gauw een actief lid. Hij voelde zich thuis bij de partij en haar sociaaldemocratische waarden. In 1982 deed hij zijn intrede als gemeenteraadslid. Zijn eerste periode 1982-1986 werd opgevolgd door twee aansluitende perioden 2006-1010 en 2010-2014. Dit waren niet altijd rustige perioden; onrust in fractie en binnen het college; onrust in de stad. Menigeen zullen Theo herinneren om zijn kritische geluid tegen de sloop van het Gouverneurshuis. Ook het politieke handwerk schuwde hij niet: in gesprek met de burger in de straat, flyeren, lid zijn van de kascommissie. Na 12 jaar de belangen van Zwollenaren te hebben vertegenwoordigd reikte burgemeester Henk Jan Meijer hem een onderscheiding uit als lid in de Orde van Oranje-Nassau.

Naast zijn politieke werkzaamheden was hij maatschappelijk actief in tal van bestuurlijke functies: bestuurder bij het Sophiaziekenhuis, bestuurder bij een organisatie voor verstandelijk gehandicapten met locaties in Olst-Wijhe en Brummen, voorzitter van de Zwolse zwembaden, voorzitter van Stichting Papenstraattheater en ook nog voorzitter van het Zwols Dierenasiel.

Menig fractielid zal zich nog de vergaderingen herinneren in het grote huis aan de Koestraat. Na gemeentelijke debatten nog eventjes napraten onder het genot van. Veel geziene gasten waren Johan Weber, Nelleke Vedelaar, Frankwin Mussche, Inge Meijer, Eefke Meijerink, Jan Slijkhuis. Ik sprak een aantal van hen bij het schrijven van dit In Memoriam.

Johan: ”Hij heeft me zelfbewuster gemaakt en laten zien dat het heel veel waard is om anderen te helpen en te ondersteunen. Slim, intelligent, harde werker, en voor een nacht doorhalen met drank en sigaretten draaide hij zijn hand ook niet om. Een prachtig mens. Door de PvdA kwam ik met hem in contact. Ik koester die tijd …. voelt als warm. Ik ga hem missen en vind het verschrikkelijk voor Rita.”

Inge: ”We (lees: fractie) hadden een geweldige tijd met elkaar en wat was het fijn om juist Theo in ons midden te hebben met al zijn kennis en zijn hulp die hij iedereen bood. Vooral zijn geniale idee om met incidenteel geld bepaalde afschrijvingen te vervroegen en in te wisselen voor structureel geld voor armoedebestrijding is mij bij gebleven.”

Eefke: ”Ik sprak Theo nog kort in oktober. Die herinnering, wandelend met zijn hondje, blijft me nu bij. Ik herinner me zijn humor als voorzitter van raadssessies, zijn keukentafel waar we menig fractiedispuut voortzetten na de fractievergaderingen en in het bijzijn van zijn vrouw Rita. Zijn betoog over l’Art pour l’Art. of het onderscheid tussen kunst met een grote of kleine K. Hoe deze kleine grote man iets met een glimlach grote flauwekul kon noemen. Overigens ook dingen die ikzelf met verve verkondigde.
Theo was zeer autonoom in zijn denken en opvattingen. Hij investeerde in een breed draagvlak voor politieke standpunten zonder zijn eigen opvattingen weg te laten. Dat leerde hij met vallen en opstaan. Zijn standpunt over en het proces rond het Gouverneurshuis in zijn eerste raadsperiode illustreerde dat prachtig. Geen mildheid over het resultaat toen hij in de Hetebrij daarop met ons terugkeek. Wel mildheid over het proces, dat zou hij misschien later anders hebben gedaan. Hij zei eens tegen mij: ‘Ik streef ernaar een compleet mens te worden’. Wat fijn dat ik hem mocht leren kennen en ik denk dat hij dat was.”

Jan: ”Je kon heerlijk met hem lachen. Hij was jurist en breed georiënteerd, maar politiek-bestuurlijke en grond- en vastgoedkwesties boeiden hem het meest.”

Nelleke: ”Wat heb ik veel van Theo geleerd. Ik weet zeker dat dat voor de hele fractie geldt waarmee we toen in 2006 van start gingen. En wat hebben we gelachen. En gedronken. Ik weet nog dat toen Igor me vertelde dat de liefde over was, ik binnen een half uur in de achtertuin van Theo en Rita zat, met natuurlijk een glas rosé en een voor mij gekocht pakje sigaretten (want dat was een goede dag om weer te beginnen). Ik herinner me ook het prachtige gesprek over de rekkelijken en de preciezen (daar had ik toen nog nooit van gehoord). Theo, toch een beetje een vaderlijke leermeester. Een goede vriend en een geweldig mooie kerel. Wat een verdriet voor Rita en zijn familie en ook voor ons.’’

Na pensionering werd het huis aan de Koestraat Rita en Theo te groot. Na een korte periode in Blokzijl te hebben gewoond, in afwachting van de bouw van hun nieuwe appartement, keerden ze twee jaar geleden terug naar Zwolle.

Ik leerde Theo pas echt kennen aan het einde van zijn politieke carrière. Ieder jaar na afloop van onze nieuwjaarsbijeenkomsten met zijn allen naar de Chinees in de Luttekestraat. Theo als aanjager. Nog eventjes met zijn allen lekker gezellig eten en over van alles van gedachten wisselen en napraten. Een politicus in hart en nieren. Betrokken bij zaken die hij echt belangrijk vond. Een sociaaldemocraat. We verliezen als partijgenoten een betrokken en fijn mens.

Ik wens Rita, Patrick en Jinsun heel veel sterkte toe met het dragen van dit verlies.

Anneke Speelman
Voorzitter PvdA Zwolle

NB
Mocht u met Rita in contact willen komen, wilt u mij dit laten weten via email of telefoon.
Email: [email protected] of (06) 20 60 53 58.